مدت هاست طرفداران اتومبیل های غیرمعمول بحث می کنند که کدام خودرو طولانی ترین خودرو در جهان است.
طبق کتاب رکوردهای جهانی گینس ، سه اتومبیل از این دست در جهان وجود دارد: یک لیموزین آمریکایی به طول 30 متر ، یک قطار چرخدار آمریکایی با طول کلی حدود 175 متر و یک کامیون چینی به طول 73 متر.
لیموزین های بلند همیشه توجه مردم را به خود جلب می کنند. سومین اتومبیل طولانی جهان لیموزین آمریکایی با 26 چرخ است. طول آن 30.5 متر است. این برای رانندگی در شهر نیست ، بلکه برای فیلمبرداری فیلم ها و شرکت در نمایشگاه های اتومبیل است. این ماشین دارای دو کابین است - برای حرکت به جلو و عقب - و بر این اساس ، دو موتور. در کابین دوم ، در صورت لزوم ، یک راننده دوم وجود دارد و ارتباط بین کابین ها با استفاده از یک آی فون برقرار است. در داخل آن یک استخر شنای کوچک و یک تخت بزرگ وجود دارد. بخشی از بدنه برداشته و برای فرود هلیکوپتر مجهز شد. مطمئناً چرخش چنین اتومبیلی طولانی بسیار دشوار است. برای راحتی مانور ، لیموزین را می توان در وسط خم کرد. متأسفانه ماشین در یک نسخه تک ساخته شده و راهی برای سوار شدن آن وجود ندارد. با این حال ، مسافران آن اغلب افراد مشهوری مانند پاپ ، سیلوستر استالونه و دیگران هستند.
طولانی ترین کامیون جهان در 11 دسامبر 2006 در معرض دید عموم قرار گرفت. این محصول برای کار در یک شرکت حمل و نقل تخصصی در چین تولید می شود و هیچ نامی ندارد. طول آن از سپر تا سپر 73.2 متر است. ظرفیت حمل غول به 2500 تن بار می رسد. این به لطف 880 چرخ عظیم ، 6 موتور قدرتمند امکان پذیر است.
از کامیون فوق العاده برای حمل بارهای سنگین استفاده می شود: توربین ها ، قطعات هواپیما ، سازه های مونتاژ شده ، پل های تمام شده.
اما در اوایل ایالات متحده ، غول دیگری ایجاد شد که اکنون بازنشستگی دارد.
در دهه 50 (اوج جنگ سرد) ، قطار چرخدار LeTourneau TC-497 در روده های پنتاگون اختراع شد. این قطار چرخدار در نظر گرفته شده بود تا در صورت جنگ فعال با اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی جایگزین حمل و نقل ریلی شود. این واحد می تواند 400 تن بار را جابجا کند. طول استاندارد آن 175 متر بود ، اما با اتصال پیوندهای اضافی می توان آن را افزایش داد. کابین خلبان بالاترین نقطه ماشین بود ، 9 متر از سطح زمین بالا رفت. این هیولا دارای 54 چرخ بود ، به اضافه 4 برای هر بخش اضافی. ارتش آمریكا قصد داشت این اتومبیل را در آریزونا و آلاسكا آزمایش كند و پس از آن خودرو قرار بود به محل كار خود برود: یك پایگاه نظامی در قطب جنوب.
در حال حاضر طولانی ترین خودرو در طول تاریخ بشر است. ساخت این "کاترپیلار" برای وزارت دفاع ایالات متحده 3 ، 7 میلیون دلار با نرخ شصت و یکمین سال هزینه داشت. با در نظر گرفتن تغییرات مالی ، اکنون هزینه اتومبیل 17.5 میلیون دلار است.
قطر هر چرخ 3.5 متر است ، لاستیک های مخصوص فایرستون بدون لوله برای چرخ ها استفاده می شود. هر چرخ توسط یک موتور جداگانه اداره می شد ، که به نوبه خود توسط چهار ژنراتور اصلی با قدرت کلی 3492 کیلووات تأمین می شد. در کل ، ماشین می تواند تا 12 واحد - "ماشین" حمل کند. علاوه بر این ، این قطار شامل 2 پیوند با ژنراتور ، 1 پیوند با كابین و 2 پیوند با محل خدمات بود. مناطق خدماتی شامل مکان های خواب و استراحت برای 6 نفر از خدمه ، یک اتاق ناهار خوری ، یک سرویس بهداشتی کامل و حتی لباسشویی بود! خدمه شامل 2 راننده-تکنسین ، 2 مکانیک ، یک مهندس و یک آشپز بودند. با حداکثر سرعت 35 کیلومتر در ساعت ، ماشین می تواند 400 کیلومتر را بدون سوخت گیری عبور کند ، در حالی که نه اندازه مخازن سوخت و نه داده های متوسط مصرف سوخت ذخیره نشد.
از هلی کوپتر حمل و نقل سنگین Sikorsky CH-54 Tarhe از این خودرو استفاده نشده است. دولت تصمیم گرفت که هواپیمایی آینده باشد. علاوه بر این ، نباید فراموش کرد که در این سالها جنگ ویتنام در جریان بود و آنها به راحتی پول پیدا نکردند تا کمبودهای هیولای چند چرخ را برطرف کنند.
پس از تلاش ناموفق برای فروش خودرو ، در سال 1971 ، پیوندها برای قراضه ارسال شد و پیوند با کابین در مرکز میراث زمینی Yuma Proving Ground نصب شد.
