به طور معمول ، اتومبیل ها مجهز به لاستیک های به اصطلاح تابستانی فروخته می شوند. با این حال ، هر علاقه مند به اتومبیل که به ایمنی جاده اهمیت می دهد ، یک مجموعه جایگزین از لاستیک های زمستانی نزدیک به زمستان دریافت می کند. چرا به آنها نیاز است و تفاوت آنها با تابستان چیست؟
واقعیت این است که لاستیک های تابستانی به راحتی برای استفاده در دمای پایین طراحی نشده اند. فاصله ترمز ماشین روی لاستیک هایی که برای رانندگی در زمستان نامناسب هستند ، چندین برابر می شود ، در جاده های لغزنده چرخ ها می لغزند ، ماشین از فرمان اطاعت نمی کند. لاستیک های زمستانی (با علامت W در قسمت کناری چرخ مشخص می شوند) دارای یک الگوی آج کاملا متفاوت از تایرهای تابستانی. مخصوصاً برای رانندگی در سرما سازگار است. این لاستیک دارای شیب های زیادی (شیارهای کوچک زیگزاگ) در آج است. به لطف چنین جرعه هایی ، بهترین چسبندگی چرخ ها روی سطح جاده پوشیده از برف فراهم می شود. علاوه بر این ، لاستیک های زمستانی دارای ترکیب کاملاً متفاوتی هستند که به لطف آن حتی از یخ زدگی شدید نیز نمی ترسند. لاستیک های تابستانی سخت تر هستند و در دمای زیر صفر قدرت ضعیف تری نشان می دهند. لاستیک های زمستانی در ابتدا نرم ترند ، در سرما الاستیک می مانند.با توجه به الگوی آج ، تمام لاستیک های زمستانی به اروپا و اسکاندیناوی تقسیم می شوند ، هر یک از آنها برای سوار شدن بر روی سطوح مختلف طراحی شده اند. لاستیک اروپایی دارای الگوی آج مورب با کانالهای منشعب زیادی است. لاستیک های اسکاندیناوی الگوی کم نظیری دارند ، لوزی ها و مستطیل های بیشتری دارند ، اغلب چنین لاستیکی پر می شود. روی لاستیک هایی با الگوی اروپایی ، بهتر است در جاده های نسبتاً تمیز و برفی رانندگی نکنید. آج اسکاندیناوی برای کسانی که بیشتر در جاده های برف و یخبندان در یخبندان شدید حرکت می کنند ، مورد نیاز است. دسته ای از لاستیک های تمام فصل نیز وجود دارد ، آنها ویژگی های تایرهای زمستانی و تابستانی را ترکیب می کنند. اما کارشناسان توصیه نمی کنند که آنها را ترجیح دهیم. چنین لاستیکی نه در تابستان و نه در زمستان ایمنی کافی را ایجاد نمی کند. خوب است که سوار آن شوید مگر در مناطقی که دمای زمستان به طور متوسط صفر است.
