به طور کلی ، ظرفیت حمل و نقل یک وسیله نقلیه به عنوان جرمی قابل حمل است که می تواند توسط وسیله نقلیه منهای جرم راننده و مسافران در کابین حمل شود. این ویژگی باید برای عملکرد صحیح حمل و نقل شناخته شود. همچنین ، محاسبه ظرفیت حمل اجازه می دهد تا منطقی تر از وسیله حمل و نقل در اجرای حمل و نقل کالا استفاده شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
درک کنید که ظرفیت ها انواع مختلفی دارند. ظرفیت طراحی وسیله نقلیه را به عنوان بار مجاز که خودرو قادر به حمل آن است محاسبه کنید. ظرفیت بالابری رتبه بندی ، به نوبه خود ، به کیفیت سطح جاده بستگی دارد. بنابراین ، هنگام استفاده از حمل و نقل در یک سطح سخت برای اتومبیل ها ، از 500 کیلوگرم تا 14 تن و برای کامیون های کمپرسی مثلاً از 28 تن بیشتر است.
گام 2
اسناد فنی وسیله نقلیه خود را بررسی کنید. در گذرنامه فنی باید بهینه ترین وزن باری که ماشین می تواند حمل کند و همچنین حداکثر ظرفیت حمل که بیش از حد مجاز است ، مشخص شود. این پارامترها با در نظر گرفتن بار احتمالی شاسی توسط طراحان محاسبه می شوند ، بنابراین بیش از وزن مجاز می تواند منجر به خرابی قطعات فردی خودرو شود.
مرحله 3
بدنه ماشین را بررسی کنید. در بعضی از انواع اتومبیل ها ، صفحه ای به اصطلاح گواهینامه با اطلاعاتی درباره برخی پارامترهای فنی که شامل موارد دیگر ، وزن ناخالص خودرو و حداکثر بار مجاز در هر محور است ، به قاب درب سمت راننده متصل می شود.
مرحله 4
هنگام محاسبه ظرفیت بلند کردن ، توزیع بار در محور عقب و جلو دستگاه را در نظر بگیرید. قدرت مانور و ایمنی رانندگی به قرارگیری صحیح بار در خودرو بستگی دارد. برای وسایل نقلیه با بیش از دو محور ، جرم مجاز شامل بار در محور جلو و بوگی عقب است که محورهای میانی و عقب را با هم ترکیب می کند.
مرحله 5
مشخص کنید کامیون شما به کدام نوع محموله تعلق دارد. ظرفیت حمل به خصوص کم - تا 1 تن ، وسایل نقلیه سبک می توانند از یک تا دو تن بار حمل کنند ، متوسط ظرفیت حمل 2 تا 5 تن است و وسایل نقلیه طراحی شده برای حمل کالا بیش از پنج تن متعلق به حمل و نقل است ظرفیت حمل بزرگ یا حتی به ویژه بزرگ.
