ظرفیت حمل و نقل یک وسیله نقلیه اصلی ترین ویژگی عملیاتی آن است که تعیین کننده حداکثر جرم محموله ای است که این وسیله نقلیه برای حمل طراحی شده است. هنگام بارگیری دستگاه ، لازم است وزن واقعی آن با ظرفیت بالابر مشخص شده در اسناد فنی مقایسه شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
ظرفیت بار محاسبه شده وسیله نقلیه را از گذرنامه وسیله نقلیه یا از صفحه گواهینامه واقع در وسیله نقلیه تعیین کنید. آنها باید حاوی اطلاعاتی در مورد وزن مجاز و حداکثر بارهای مجاز در محورهای جلو و عقب باشند.
گام 2
به ارزش وزن ناخالص خودرو توجه کنید. این حداکثر ظرفیت حمل را تعریف می کند ، که یک عدد مهم است. اگر هنگام بارگیری خودرو به طور مداوم از این رقم فراتر رود ، در نهایت منجر به خرابی می شود.
مرحله 3
برای محاسبه ظرفیت بار نصب شده مطلوب خودرو ، حداکثر بار مجاز در محور جلو را به مقدار حداکثر بار مجاز در محور عقب اضافه کنید. این رقم مشخص کننده وزن باری است که با حداکثر کارایی توسط دستگاه حمل خواهد شد.
مرحله 4
وزن واقعی ناخالص خودرو را محاسبه کنید. انجام این کار با تعیین بار در هر محور با استفاده از مقیاس کامیون برای توزین محور آسان است. ترازوی کامیون می تواند از طرح های متنوعی باشد. در بعضی از آنها ، جرم خودرو با بار ، راننده و مسافر بدون توقف ماشین با سرعت 5 کیلومتر در ساعت تعیین می شود.
مرحله 5
وزن واقعی هر محور را مشخص کنید و سپس اعداد را با هم جمع کنید. باید بدانید که مقیاس های وزنی در حرکت تا 3٪ خطا دارند. اگر تعیین خطای کل ماشین بدون خطا ضروری است ، برای این کار از یک گیرنده بار همراه با لودسل استفاده کنید. هنگام توزین ، دستگاه بر روی سکوی خاصی از چنین مقیاس هایی نصب می شود.
مرحله 6
و سرانجام ، می توانید با نصب سنسورهای بار در محورهای آن ، از وزن واقعی ناخالص خودرو مطلع شوید. در این حالت تعیین جرم به سرعت و بدون خطا انجام می شود. این سیستم بسیار م effectiveثر است ، زیرا به شما امکان می دهد دستگاه را بدون افزایش ظرفیت مشخص شده بلند کردن ، بارگیری کامل کنید.
مرحله 7
ظرفیت های بالابر مشخص و واقعی را مقایسه کنید. وزن کل راننده ، مسافران و بار نباید از وزن ناخالص خودرو و حداکثر بارهای مجاز در محورهای جلو و عقب آن بیشتر باشد.
