موتور احتراق داخلی بوکسر از پیشرانه V شکل "تکامل یافته" و به نوعی پیشرفت تکنولوژیکی خود به حساب می آید ، همانطور که موتور V شکل نیز به نوبه خود به یک موتور درون خطی تبدیل می شود.
آغاز نوعی فعالیت یک نیروگاه مخالف را می توان دهه 30 قرن ما دانست. سپس مهندسان فولکس واگن شروع به انجام تحولات مربوط به نوسازی موتورهای خطی و V شکل کردند. در نتیجه یكی از آزمایش ها ، مهندسان با دریافت نوع جدیدی از موتور احتراق داخلی ، دو ردیف پیستون از موتور V شكل را 180 درجه پهن كردند. تفاوت و ویژگی اصلی "مخالف" نحوه قرار گیری پیستون های آن در مقابل یکدیگر در صفحه افقی است.
در چنین موتوری ، من 4 میل بادامک نصب می کنم ، 2 طرف در هر طرف ، و مکانیسم توزیع گاز به صورت عمودی در اینجا قرار دارد. این طراحی موتور امکان حل مشکل اصلی موتورهای V شکل - عدم تعادل و در نتیجه لرزش و ایجاد ناراحتی هنگام رانندگی را فراهم کرده است. اولین خودروی تولیدی با موتور بوکسور فولکس واگن بیتل بود و از دهه 60 ، سوبارو اعتماد زیادی به چنین موتورهایی داشت.
چیدمان مخالف سیلندرهای چنین موتور احتراق داخلی مزایای زیادی دارد: اولاً مرکز ثقل پایین خودرو ، که به طور قابل توجهی بر پایداری اتومبیل ها هنگام پیچیدن تأثیر می گذارد. با توجه به مشخصات چیدمان پیستون ها ، موتور در محفظه موتور "مسطح" شده است که باعث کاهش غلتک خودرو می شود. در مرحله دوم ، موتور به دلیل کارکرد پیستون های یکدیگر که دارای وزنی برابر هستند ، عملکرد متعادل خوبی را ایجاد می کند و تعادل لازم را ایجاد می کند. به گفته کارشناسان ، فقط "شش" درون خطی بهتر از "مخالف" تعادل دارد. ثالثاً ، موتور بوکسور دارای طول عمر بسیار بالایی است ، برخی از تولید کنندگان برای چند صد هزار مسافت پیموده شده تضمین می کنند. به نظر من ، فقط یک اشکال وجود دارد - به دلیل ویژگی های طراحی ، نگهداری "بوکسور" بسیار گران است ، که فقط جایگزینی شمع است! و تولید موتور بسیار گران است ، که بعدا بر روی قیمت تأثیر می گذارد.