استارت مغناطیسی وسیله ای برای کنترل از راه دور بارهای قدرت (اغلب موتورهای الکتریکی) است. در اتومبیل ، استارت برای کنترل یک موتور الکتریکی ناهمزمان با روتور قفس سنجابی طراحی شده است. علاوه بر این ، استارتر حفاظت از اضافه بار موتور و سیگنالینگ در مورد عملکرد آن را فراهم می کند. شروع کنندگان از نظر هدف ، در دسترس بودن توابع اضافی ، مقاومت در برابر تأثیرات خارجی ، مقدار جریان ، ولتاژ عملکرد متفاوت هستند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
انتخاب بر اساس سری استارترهای الکترومغناطیسی. از بین مبتدیان داخلی ، متداول ترین آنها PML ، PM12 و PMU است. از خارجی - زیمنس ، لگراند و ABB.
گام 2
انتخاب یک استارت برای جریان بار که قادر به تغییر آن است (روشن و خاموش). برای اتومبیل ها ، استارت های 1 بزرگی با جریان های سوئیچینگ 10 و 16 A استفاده می شود. لطفا توجه داشته باشید که این مقدار باید بیشتر از حداکثر جریان موتور الکتریکی یا سایر لوازم الکتریکی باشد.
مرحله 3
انتخاب استارت با توجه به ولتاژ کاری سیم پیچ ، که باید با ولتاژ مدار الکتریکی ماشین مطابقت داشته باشد. در این حالت ، مقدار ولتاژ استاندارد 24 ولت است.
مرحله 4
انتخاب استارت با تعداد مخاطبین کمکی ، که باید برابر با تعداد مخاطبین مدار کنترل باشد. مخاطبین ایجاد و شکست جدا از یکدیگر شمارش می شوند. اگر تعداد مخاطبین برای اتصال به مدار کنترل کافی نیست ، می توانید از یک پیوست تخصصی استفاده کنید. این ضمیمه برای مدت کوتاهی عملکرد مخاطبین را کند می کند و می توان از استارتر به عنوان رله زمان استفاده کرد.
مرحله 5
انتخاب یک مبتدی با توجه به میزان محافظت در برابر تأثیرات زیست محیطی مضر (IP).
مرحله 6
انتخاب استارت برای وجود یا عدم وجود یک رله حرارتی به این بستگی دارد که آیا روش فن آوری عملکرد موتور الکتریکی کنترل شده امکان اضافه بار را فراهم می کند.
مرحله 7
انتخاب استارت برای وجود یا عدم وجود معکوس ، به برگشت پذیر بودن یا نبودن موتور الکتریکی کنترل شده بستگی دارد.
مرحله 8
انتخاب شروع کننده برای عناصر کنترل اضافی (دکمه ها ، لامپ های سیگنال) به تنظیمات کاربر و شرایط کار بستگی دارد.
مرحله 9
انتخاب یک استارتر با توجه به کلاس استقامت بستگی به این دارد که آیا برای تغییر بار در حالت عملکرد مکرر در نظر گرفته شده است. با تعداد زیادی شروع و توقف در ساعت ، توصیه می شود شروع کننده های بدون تماس را انتخاب کنید.
