بنزین سوخت اصلی است که برای سوخت گیری مجدد وسایل نقلیه استفاده می شود. با جداسازی روغن به کسر بدست می آید. مارک های مختلفی از بنزین وجود دارد که از نظر خصوصیات با یکدیگر متفاوت هستند.
بنزین های AI-92 و AI-95 بیشترین تقاضای سوخت در کشورهای مستقل مشترک المنافع هستند. حرف "A" در مخفف به معنای اتومبیل بودن بنزین است. حرف "I" نشان می دهد که عدد اکتان با یک روش تحقیق تعیین می شود.
همه مارک های بنزین استفاده شده در تعداد اکتان متفاوت هستند ، که مشخصه مقاومت در برابر انفجار سوخت است ، به عنوان مثال توانایی آن در مقاومت در برابر احتراق خود تحت فشار. هرچه این عدد بیشتر باشد ، مولکول های بنزین پایدارتر هستند. معمولاً افزایش اکتان با افزودن مواد افزودنی مختلف حاصل می شود.
در کاربردهای عملی ، بنزین AI-95 تفاوت چندانی با IA-92 ندارد. اما AI-95 از آنجا که حاوی ناخالصی های کمتری از سرب است از لحاظ اقتصادی و سازگار با محیط زیست است. بعلاوه ، استفاده از AI-95 احتمال سوزاندن سوپاپ ها و پیستون های موتور را کاهش می دهد.
بنزین AI-92 اغلب به عنوان سوخت منسوخ شده شناخته می شود. در اتحادیه اروپا تولید نمی شود زیرا شرایط زیست محیطی را برآورده نمی کند.
با این حال ، همه این ممکن است مهم نباشد ، زیرا مدت هاست که شناخته شده است که در کشور ما کیفیت بنزین اغلب به تعداد اکتان آن بستگی ندارد ، بلکه به نجابت تولید کننده و فروشنده سوخت بستگی دارد.
