سوخت با کیفیت پایین می تواند منجر به خرابی سیستم سوخت ، از دست دادن نیرو ، عملکرد ضعیف موتور یا حتی خرابی کامل شود. به همین دلیل تعیین کیفیت سوخت قبل از سوخت گیری اتومبیل با آن مهم است.
ضروری
- - بطری شفاف
- - پرمنگنات پتاسیم (پرمنگنات پتاسیم).
دستورالعمل ها
مرحله 1
بنزین را درون یک لیوان یا بطری شفاف بریزید و 5-10 دقیقه صبر کنید. سوخت با کیفیت بالا باید مایل به زرد ، بدون بارندگی و ناخالصی قابل مشاهده باشد. چند کریستال پرمنگنات پتاسیم به ظرف اضافه کنید. اگر سوخت رنگ مایل به صورتی پیدا کرده باشد ، آب به ترکیب آن اضافه شده است.
گام 2
مقداری بنزین پشت دست خود قرار دهید. اگر سوخت خوب باشد و حاوی ناخالصی های مختلفی نباشد ، باعث خشکی پوست می شود و در صورت بد بودن ، اثر چربی برجای می گذارد. با کمک کاغذ سفید می توانید بفهمید که آیا بنزین لکه ای روغنی به جا می گذارد یا نه. برای این کار کافیست یک یا دو قطره سوخت روی آن بیندازید.
مرحله 3
بنزین را بو کنید. اگر بوی نفتالین یا سولفید هیدروژن (بوی تخمهای فاسد) می دهید ، به این معنی است که موادی به سوخت اضافه شده اند که روند تولید را ارزانتر می کنند. بوی گاز به این معنی است که بنزین از میعانات گازی ساخته شده است.
مرحله 4
شاخص های کیفیت سوخت وجود دارد که می توان از فروشگاه های تخصصی خریداری کرد. این یک نوار کاغذ است که در لبه آن لایه ای از محلول ویژه اعمال می شود که وجود ناخالصی های موجود در سوخت را تشخیص می دهد. قبل از سوخت گیری خودرو ، نشانگر را در لبه نازل سوخت قرار دهید (معمولاً چند قطره سوخت در لبه وجود دارد) و نتیجه را مشاهده کنید. اگر نشانگر تغییر رنگ دهد ، کیفیت بنزین پایین است. این روش به ویژه برای کسانی که اغلب مجبورند به شهرهای دیگر سفر کنند و در پمپ بنزین های ناشناخته سوخت گیری کنند بسیار مناسب است.
مرحله 5
نه تنها بنزین می تواند بی کیفیت باشد بلکه سوخت دیزل نیز می تواند بی کیفیت باشد. کیفیت آن را می توان بو و رنگ تعیین کرد. مقداری سوخت درون یک بطری شفاف بریزید و نگاه دقیق تری بیندازید. سوخت با کیفیت خوب کمی رنگ غنی تر از روغن نباتی و بوی روغنی دارد. سوخت کم کیفیت دارای بوی روغن سیاه است و رنگ آن تیره است. سوخت دیزل باید لمس روغن و روغن باشد.
