یک سفر طولانی با ماشین بسیار خسته کننده است و پاهای شما خیلی زود خسته می شوند. برای چنین مواردی ، کنترل کروز اختراع شده است. پسیو سرعت مشخصی را حفظ می کند ، اما شما باید حرکت را دنبال کنید ، اما تطبیقی حتی هنگامی که مانعی ظاهر می شود ماشین شما را متوقف می کند.
در مسافرت های طولانی ، نگه داشتن پا روی پدال گاز طاقت فرسا است ، خستگی خیلی زود ایجاد می شود و مفاصل شروع به درد می کنند. هنگام رانندگی از طریق ترافیک ، گیربکس اتوماتیک موجب صرفه جویی می شود ، اما هنگام رانندگی در یک مسیر مستقیم ، کنترل کروز مفید خواهد بود. این سیستمی است که می تواند سرعت تعیین شده توسط راننده را حفظ کند. دستگاه مشابهی - بسیار بدوی ، در بعضی از کامیون های شوروی به صورت ترمز پارک دوم وجود داشت که به کابل شتاب دهنده متصل بود. و اولین اتومبیل شوروی مجهز به سیستم برقی برقی GAZ-21 است.
کروز کنترل غیرفعال
این شاید ساده ترین سیستم باشد. از یک واحد کنترل و محرک تشکیل شده است. دکمه های کنترل ، و در مجموع پنج دکمه وجود دارد که برای سهولت کنترل بر روی فرمان نمایش داده می شوند ، برای تغییر حالت کار استفاده می شوند. البته همه آنها به انگلیسی امضا شده اند. لیست دکمه ها و عملکرد آنها:
- از دکمه روشن برای روشن کردن سیستم کنترل کروز استفاده می شود.
- خاموش - برای خاموش کردن سیستم ؛
- دکمه Set / Accel به شما کمک می کند تا سرعتی که در حال حاضر رانندگی می کنید را برطرف کنید ، اگر دوباره آن را فشار دهید ، سرعت دو کیلومتر در ساعت افزایش می یابد.
- با فشار دکمه ساحل ، سرعت رانندگی کاهش می یابد ؛
و دکمه Resume برای بازیابی سرعتی که قبل از ترمز تنظیم شده ضروری است.
باید در نظر داشت که پس از فشار دادن پدال ترمز ، کروز کنترل غیرفعال می شود. بنابراین ، باید مقدار تنظیم شده قبلی را با استفاده از دکمه مربوطه بازیابی کنید یا یک عدد جدید تنظیم کنید.
کنترل کروز توسط یک کامپیوتر خاص کنترل می شود که برخی پارامترهای مهم را از ECU خودرو (مسافت طی شده ، شتاب) می خواند. و فرقی نمی کند که در سربالایی حرکت می کنید یا از آن پایین می آیید ، سرعت در سطح مشخص شده حفظ می شود. همچنین حجم کار خودرو اهمیتی ندارد.
سیستم کروز کنترل تطبیقی
این یک پیشرفت مدرن تر است که در اتومبیل های گران قیمت استفاده می شود. کامپیوتر روی صفحه مانند یک سیستم غیرفعال قادر است سرعت حرکت معینی را حفظ کند. همچنین وقتی مانعی در جلوی ماشین ظاهر می شود می تواند سرعت خود را کم کند. و اگر دیواری در مقابل شما باشد ، سیستم معمولاً سرعت را به صفر می رساند. تشخیص مانع در فاصله حداکثر 150 متری اتفاق می افتد و این برای تصمیم گیری صحیح کافی است.
تعیین فاصله تا وسیله نقلیه جلویی با استفاده از لیدار و رادار انجام می شود. مدل های اول در مدل های ارزان قیمت خودرو نصب می شوند ، زیرا هزینه برگزاری یک لیدار بسیار کمتر از یک رادار است. اما نمونه های دوم در تمام اتومبیل های ممتاز مورد استفاده قرار می گیرند. علاوه بر این ، لیدارها به بارش جوی بسیار حساس هستند ، در هنگام بارش برف و باران از کار می افتند. رادارها این ویژگی را ندارند.
اما اصل عمل برای آنها یکسان است. سنسوری که در سپر قرار دارد (بعضی اوقات پشت مشبک است) سیگنالی منتشر می کند. وقتی مانعی ظاهر می شود ، این سیگنال به عقب برمی گردد. پس از محاسبه مدت زمان بازگشت سیگنال ، رایانه فاصله تا مانع را تعیین می کند. از فرکانس سیگنال می توان برای ارزیابی سرعت وسیله نقلیه جلویی استفاده کرد. سیستم تطبیقی نه تنها با سیستم منبع تغذیه ، بلکه با سیستم ترمز نیز متصل است. در صورت لزوم ، فشار در سیلندرهای ترمز افزایش می یابد ، در نتیجه آن خودرو متوقف یا کاهش می یابد.
