دارندگان اتومبیل می خواهند "اسب آهنین" آنها برای دهه ها خدمت کند. بنابراین ، بسیاری از آنها به صدای موتور گوش می دهند ، سعی می کنند در پمپ بنزین های اثبات شده سوخت گیری کنند ، روغن های با کیفیت بالا و همچنین ضد یخ بخرند. با این حال ، برای یک راننده تازه کار ، انتخاب ابزار مناسب برای بهبود عملکرد خودرو یک سفر طولانی و آزمون و خطا است. بنابراین ، یکی از مشکلات انتخاب بین ضد یخ و ضد یخ است ، زیرا برای افراد ناآگاه ، این دو ماده خنک کننده تفاوتی ندارند. شایسته است دریابید که آیا آنها در واقعیت بسیار شبیه هستند یا خیر.
دستورالعمل ها
مرحله 1
ضد یخ به همه خنک کننده ها ، صرف نظر از زمان و محل انتشار ، اشاره دارد. ضد یخ نوعی ضد یخ است که در زمان اتحاد جماهیر شوروی توسط موسسه "GosNIIOKHT" ایجاد شده است. از آنجا که هیچ جایگزینی برای این نوع خنک کننده وجود نداشت ، نام تجاری خیلی زود به یک نام خانوادگی تبدیل شد. برای مدت طولانی ضد یخ های دیگری نیز نامیده می شد که به بازار شوروی و سپس روسیه وارد شد. TOSOL مخفف است. 3 حرف اول مخفف "تکنولوژی سنتز آلی" است. همانطور که برای پایان دادن به ol ، این اصطلاحات شیمیایی است.
گام 2
در ترکیب ضد یخ ، مانند سایر خنک کننده ها ، آب و اتیلن گلیکول وجود دارد. در ضد یخ ، مواد افزودنی بر اساس نمک های اسیدهای غیر آلی ، به عنوان مثال ، سیلیکات ها ، فسفات ها ، نیتریت ها و نیترات ها استفاده می شود. ضد یخ همچنین حاوی آب و اتیلن گلیکول ، پروپیلن گلیکول ، گلیسیرین و الکل است. به عبارت دیگر ، ضد یخ پروپیلن گلیکول (یا اتیلن گلیکول) ، مواد افزودنی و آب است. این مواد افزودنی از اهمیت ویژه ای در ترکیب برخوردار هستند ، زیرا باعث افزایش قابلیت ضد حفره ، ضد کف ، ضد خوردگی ضد یخ می شوند. برخلاف ضد یخ ، این ماده خنک کننده حاوی مواد افزودنی بر پایه نمک های اسید آلی است.
مرحله 3
به لطف ضد یخ ، یک لایه محافظ روی سطح فلزات ایجاد می شود. معمولاً ضخامت آن از 0.5 میلی متر بیشتر نیست ، اما چنین محافظتی دارای یک اشکال است - انتقال حرارت کم. به همین دلیل ، مصرف سوخت افزایش می یابد و خود موتور زودتر فرسوده می شود. ضد یخ پس از 30-40 هزار کیلومتر ظرفیت خنک کننده خود را از دست می دهد. از آنجا که ضدیخ شامل نمکهای غیرآلی مانند سیلیکاتها و فسفاتها می باشد ، رسوبات و ژل هایی ایجاد می شود که می تواند باعث گرفتگی رادیاتور شود. در دمای بالا ، ضد یخ در سیستم تا حد 105 درجه سانتیگراد کار می کند.
مرحله 4
ضد یخ ، به نوبه خود ، یک لایه محافظ فقط بر روی دیواره های خورده ایجاد می کند. از آنجا که هیچ لایه محافظتی روی بقیه فلز وجود ندارد ، انتقال حرارت دست نخورده باقی می ماند. چنین ماشین خنک کننده وقتی اتومبیل سواری بیش از 250 هزار کیلومتر رانندگی کرده باشد ، خاصیت خود را از دست نمی دهد. از آنجا که از نمک های آلی در مایعات کربوکسیلات استفاده می شود ، بارش ایجاد نمی شود. ضد یخ قابلیت جوشاندن در دمای 115 درجه سانتیگراد را دارد.
مرحله 5
بنابراین ، تفاوت های زیر ضد یخ و ضد یخ را می توان شناسایی کرد:
- ضد یخ مارک ضد یخ تولید شده در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی است ، ضد یخ یک نام عمومی برای هر ماده خنک کننده است.
- مواد افزودنی در ترکیب ضد یخ - نمک های آلی و در ترکیب ضد یخ - غیر آلی ؛
- ضد یخ فقط در مکان های خوردگی فلز یک لایه محافظ تشکیل می دهد.
- ضد یخ یک لایه محافظ 0.5 میلی متر ایجاد می کند ، در حالی که انتقال گرما را مختل می کند.
- ضد یخ پس از 250 هزار کیلومتر ظرفیت خنک کننده خود را از دست می دهد ، و ضد یخ - پس از 30-40 ؛
- ضد یخ در دمای 115 درجه می جوشد و ضد یخ در برابر دمای بالا مقاومت کمتری دارد.
اکنون می دانید که ضد یخ تفاوت اساسی با ضد یخ دارد.
