تولید کنندگان میزان مصرف روغن موتور را برای انواع مختلف موتور تهیه می کنند. این به دلیل طراحی و کارکرد موتور احتراق داخلی است. با این حال ، اگر موتور شروع به "خوردن" روغن کند ، این به عنوان یک سیگنال برای کار تعمیر کار می کند. اهمیت زیادی در مصرف روغن به کیفیت و خصوصیاتی مانند ویسکوزیته بستگی دارد.
هر موتور هنگام کار روغن موتور را مصرف می کند. میزان مصرف به ویژگی های یک ماسک موتور احتراق داخلی خاص ، حجم و عملکرد آن بستگی دارد. به طور متوسط ، مصرف روغن می تواند به دو لیتر در هر 1000 کیلومتر برسد. در یک موتور احتراق داخلی قابل استفاده ، مصرف مایع روان کننده در حالت های مختلف عملکرد یکنواخت باقی می ماند. نسلهای جدید اتومبیلهایی که مطابق با استانداردهای Euro-5 کار می کنند فواصل بیشتری بین تعمیر و نگهداری دارند ، زیرا روغن باید دائماً اضافه شود.
استفاده از سوخت با محتوای کم گوگرد باعث افزایش عمر روغن موتور ، جلوگیری از پیری و در نتیجه افزایش مصرف می شود. میزان "خوردن" روغن توسط موتور می تواند از حجم موتور و مصرف مخلوط سوخت حاصل شود. برای اتومبیل های معمولی که دارای موتور احتراق داخلی بنزینی هستند ، هنجار 10 تا 25 گرم است. برای 100 لیتر گازوئیل. موتورهای V شکل با شش سیلندر یا بیشتر می توانند تا 50 گرم مصرف کنند. با سایش شدید موتور ، مصرف به شدت افزایش می یابد و می تواند به 600 گرم برسد. و بیشتر برای 1000 کیلومتر.
اگر در مورد موتورهای توربوشارژ صحبت کنیم ، آنها به 800 گرم نیاز دارند. تا تغییر بعدی. سطح بحرانی در این حالت دو لیتر در هر 100 لیتر است. گازوئیل. اگر در مورد موتور دیزلی صحبت کنیم ، پس روغن در اینجا کمتر یعنی حدود نیم لیتر در هر 10000 کیلومتر مصرف می شود.
این استانداردها در مورد تمام موتورهای احتراق داخلی اعمال نمی شود. موتورهایی وجود دارند که مصرف روغن حیاتی موتورهای دیگر برای آنها به عملکرد عادی وارد می شود. برای اطمینان از تنظیم صحیح جرقه زنی باید توجه ویژه ای داشت. تزریق سوخت زودهنگام یا دیر هنگام به شدت باعث کاهش کارایی موتور می شود.
ویژگی های مصرف روغن در موتورهای درون سوز مدرن
اکنون واحدهای خودرویی قدرت از دوستی محیطی ، حداکثر سبکی بدنه و در عین حال قدرت قابل توجهی برخوردار هستند. این یکی از دلایل اصلی هدر رفتن روغن است. او باید در فشار بالا و تغییرات ناگهانی دما باشد.
بیشتر دلایل "خوردن" روغن در خرابی اولیه واشر یا فرسودگی قطعات موتور است. قبل از اینکه طراحان و تولیدکنندگان موتور را سرزنش کنید ، باید مطمئن شوید که موتور به درستی کار می کند. بیشترین احتمال سایش در قطعاتی است که حداکثر اصطکاک را دارند ، حتی در شرایط کار راحت.
چرا ماشین روغن "می خورد"؟
اگر از ویژگی های طراحی ، نوع و قدرت موتور استفاده نکنید ، دلایل بیشتری برای افزایش مصرف روغن وجود دارد:
· روان کننده نامناسب برای موتور ؛
· واشر سوپاپ فرسوده شده است ، حتی اگر فقط اندکی باشد.
· تهویه هوا معیوب است و گازها در میل لنگ فشرده می شوند.
· کلاهکهای دافع روغن فرسوده هستند.
· حلقه های پیستون (حلقه های اسکرابر روغن) غیرقابل استفاده شده اند.
· بدنه سیلندر آسیب دیده
· واشر سرسیلندر معیوب ؛
· مهر و موم روغن میل لنگ یا میل بادامک کار نمی کند (ممکن است هر دو مجموعه مهر و موم روغن از کار افتاده باشد) ؛
· خرابی فیلتر روغن.
قبل از پر کردن با روغن میل لنگ ، باید مستندات تولید کننده ICE را مطالعه کنید ، معمولاً چندین گزینه ویسکوزیته وجود دارد. اگر روان کننده بیشتری تأمین شود ، به راحتی همراه با مخلوط سوخت می سوزد و همزمان با گازهای خروجی به داخل لوله خارج می شود. عملکرد صحیح دستگاه مهم است.
