خازن ها را می توان به صورت سری و موازی متصل کرد. ظرفیت حاصل در هر دو مورد با استفاده از فرمول ها محاسبه می شود. چنین ارتباطی در مواردی استفاده می شود که خازنی با پارامترهای مورد نیاز وجود ندارد ، اما موارد دیگر وجود دارد.
ضروری
- - آهن لحیم کاری ؛
- - سیم ها؛
- - نیپرس ؛
- - ماشین حساب.
دستورالعمل ها
مرحله 1
هر خازنی را می توان فقط در صورت تخلیه و جدا شدن از بقیه عناصر مدار متصل کرد. آنها را اتصال کوتاه نکنید - از بار مناسب استفاده کنید. بدون لمس قطعات زنده آن را با سیمهای عایق شده وصل کنید. پس از تخلیه خازن ، با ولت متر بررسی کنید که واقعاً تخلیه شده است ، همچنین از پروب هایی با سیم و دسته عایق بندی شده و قطعات زنده لمس نکنید.
گام 2
قبل از انجام محاسبات ، ظرفیت خازن ها باید به همان واحدها تبدیل شود. در این حالت ، استفاده از سیستم SI غیر منطقی است ، زیرا واحد موجود در آن - فاراد - بسیار بزرگ است. بسته به اینکه به کدام خازن ها متصل هستید ، می توانید از پیکو فاراد ، نانو فاراد یا میکرو فاراد استفاده کنید.
مرحله 3
با اتصال خازن ها به طور موازی ، خازن حاصل را به سادگی با جمع کردن خازن های همه خازن ها محاسبه کنید. ولتاژ عملیاتی این طرح برابر با کمترین ولتاژ کار خازنهای موجود در آن خواهد بود.
مرحله 4
هنگام اتصال خازن ها به صورت سری ، ابتدا متغیر ظرفیت هر یک از آنها را پیدا کنید ، سپس این مقادیر را اضافه کرده و سپس متقابل حاصل از جمع را پیدا کنید. متقابل نتیجه تقسیم یک به یک عدد است. این شبیه این است: Cresult = 1 / (1 / C1 + 1 / C2 +… + 1 / Cn) ، جایی که Cresult ظرفیت حاصل است و C1… Cn ظرفیت خازن های زنجیره سری است. ولتاژ عملیاتی این طرح پیچیده تر است. از نظر تئوری ، هنگامی که خازن های یک ظرفیت به صورت سری متصل می شوند ، کافی است که ولتاژهای کاری آنها را اضافه کنید و اگر ظرفیت های آنها متفاوت باشد ، ولتاژها به نسبت معکوس ظرفیت ها بر روی آنها توزیع می شوند. با این حال ، در عمل ، تغییرات و نشت می تواند منجر به توزیع ولتاژ غیر قابل پیش بینی شود. بنابراین ، قابل اطمینان است که با همان قاعده اتصال موازی هدایت شوید: ولتاژ کار کل ساختار برابر با ولتاژ کار یکی از خازن های کوچکترین است.
مرحله 5
وقتی خازن های مخلوط (سری موازی) به هم متصل شدند ، طرح را به گروه خازن های متصل به سری یا فقط به صورت موازی تقسیم کنید. پارامترهای هر یک از گروه ها را محاسبه کنید و سپس آن را به عنوان یک خازن با پارامترهای مربوطه در نظر بگیرید. پس از آن ، به نحوه اتصال این گروه ها - به صورت سری یا موازی - نگاه کنید و پارامترهای کل ساختار را با استفاده از فرمول مناسب محاسبه کنید. خازن های قطبی را در همان قطب متصل کنید و در همان قطبیت ساختار موجود در مداری را که در آن کار می کند نیز بگنجانید. برای به دست آوردن یک قطب غیر قطبی توصیه نمی شود دو خازن قطبی ضد سری را بهم متصل کنید ، - گسترش پارامترها و نشت می تواند منجر به خرابی آنها شود. حداقل یک خازن قطبی کل ساختار را قطبی می کند.
مرحله 6
گاهی اوقات خازن های الکترولیتی با سرامیکی با ظرفیت بسیار کمتری شناور می شوند (به طور موازی متصل می شوند). در این حالت ، لازم نیست که طبق فرمول ها چیزی شمرد ، زیرا می توان از اضافه شدن ظرفیت غافل شد. و این کار را نه برای افزایش ظرفیت ، بلکه برای فیلتر کردن تداخل با فرکانس بالا انجام می دهند ، که به دلیل القاt انگلی توسط خازن های الکترولیتی برطرف نمی شود.
