عدد اکتان - شاخص اصلی کیفیت بنزین ، به خودی خود معنای فیزیکی ندارد. این یک مقدار نسبی است که برای تعیین مقاومت سوخت در برابر احتراق خود به خود در هنگام فشرده سازی (ضربه) استفاده می شود.
ضروری
سوخت تست ، موتور تک سیلندر ، ترکیب ایده آل ایزوکتان و n-heptane
دستورالعمل ها
مرحله 1
احتراق سوخت در موتور یک فرآیند شیمیایی ، فیزیکی و فنی پیچیده است که باید به گونه ای سازماندهی شود که احتراق تا حد ممکن یکنواخت باشد و احتمال انفجار آن کم باشد. هرچه عدد اکتان بیشتر باشد ، از موتور بهتر محافظت می شود. شمارش در شرایط خاص بر روی یک موتور تک سیلندر که برای آزمایش سوخت استفاده می شود ، انجام می شود. متداول ترین روش ها برای محاسبه اکتان وجود دارد: اکتشافی (RON) و حرکتی (MOR).
گام 2
RON رفتار بنزین را در بارهای کم و متوسط توصیف می کند و هنگام کار با نسبت تراکم متغیر اجباری محاسبه می شود. سوخت آزمایش شده با مخلوطی از مواد خالص ، ایزوکتان و n-heptane ، به ترتیب با اکتان های پذیرفته شده متعارف 100 و 0 مقایسه می شود. یعنی در شرایط ایده آل فرض بر این است که ایزوکتان کمترین میزان انفجار را دارد و n-heptane بیشترین مقدار را دارد. آزمایشات درصد موادی را که موتور در آنها کار می کند به همان روشی که هنگام استفاده از بنزین آزمایش شده تعیین می کند. عدد اکتان به عنوان درصد ایزوکتان در نظر گرفته می شود. به عنوان مثال ، بنزین RON 92 مانند مخلوط سوخت ایده آل 92٪ ایزوکتان و 8٪ n-هپتان عمل می کند.
مرحله 3
MOF رفتار بنزین را در زیر بارهای سخت مشخص می کند (به عنوان مثال ، هنگام رانندگی در سربالایی) ، شرایط آزمایش نزدیک ترین به شرایط واقعی است. همچنین با مقایسه با سوخت ایده آل تعیین می شود.
مرحله 4
مقادیر RON و MOR اغلب تا 8-10 نقطه متفاوت هستند ، این تفاوت میزان حساسیت سوخت هنگام کار با بارهای مختلف را مشخص می کند. میانگین حساب RON و RON را شاخص اکتان می نامند ، و آنها ایده واضح تری در مورد محافظت موتور در برابر احتراق خود به خودی ارائه می دهند.
