استانداردهای اروپایی برای سازگاری با محیط زیست سوختها سختگیرتر می شوند. اگر کشور ما کورکورانه از آنها پیروی کند ، می تواند منجر به فاجعه اقتصادی شود. دفعه بعدی دولت چه بنزینی را ممنوع می کند؟
تلاش برای رعایت مقررات زیست محیطی اتحادیه اروپا همیشه منجر به عواقب مثبت نمی شود. ممنوعیت تولید و فروش مارک های بنزینی که سازگار با محیط زیست نیستند منجر به کاهش انتشار هوا می شود. اما اقتصاد کشور چه اتفاقی می افتد؟
استانداردهای یورو
در اروپا ، یک جنبش بسیار قوی برای سازگاری با محیط زیست وجود دارد ، بنابراین به تدریج از بنزین "کثیف" به سمت پاک کننده حرکت می کند. ابتدا ، EEC استاندارد Euro-1 ، سپس Euro-2 ، Euro-3 ، Euro-4 ، Euro-5 و Euro-6 را معرفی کرد. با معرفی هر "یورو" جدید ، الزامات مربوط به محتوای مونوکسیدکربن ، هیدروکربن ها و اکسیدهای نیتروژن در گازهای خروجی بیشتر و سخت تر می شود. اگر برای یورو -1 میزان CO در گازهای خروجی به 2.72 گرم در هر کیلومتر محدود می شد ، بنابراین مطابق با استاندارد Euro-6 ، محتوای CO در گازهای خروجی دیگر نباید بیش از 0.5 گرم در هر کیلومتر باشد.
بحران سوخت 2011
در سال 2011 ، روسیه قبلاً بنزین AI-80 را ممنوع اعلام کرد. این امر به این دلیل بود که تولید و استفاده از سوختهای با اکتان پایین مطابق با الزامات اتحادیه اروپا نبود. عدد اکتان بنزین AI-80 بیش از 80 نیست ، در حالیکه تعداد اکتان در انواع بنزین با کیفیت بالاتر از 95 است. هرچه تعداد اکتان کمتر باشد ، تمایل بنزین به منفجر شدن در سیلندر موتور بیشتر است ، که باعث کاهش قدرت موتور و سایش آن را تسریع می کند.
ممنوعیت 2011 در گردش بنزین با اکتان کم ، بحران سوخت را در پی داشت. در بعضی از مناطق روسیه ، ایستگاه های بنزین به دلیل کمبود بنزین شروع به تعطیلی کردند. در پمپ بنزین ها که به کار خود ادامه می دادند ، بنزین در مقادیر کاملاً محدود (تا 20 لیتر) یا توسط کارت فروخته می شد. بحران سوخت فقط به لطف لغو ممنوعیت تولید و فروش بنزین یورو -2 رفع شد. در همان زمان ، دولت تصمیم گرفت معرفی استاندارد یورو -4 را به تعویق بیندازد.
چه بنزینی ممنوع خواهد شد؟
چه بنزینی در آینده ممنوع می شود؟ اگر مقررات استانداردهای یورو -4 ، یورو -5 و یورو -6 را بخوانید ، پاسخ این سوال آسان است. لیست سیاه اتحادیه اروپا شامل هر بنزین با اکتان کم است که در صورت سوختن ، مقدار قابل توجهی مواد مضر (مونوکسیدکربن ، اکسید نیتروژن و هیدروکربن های نسوخته) منتشر می کند. آیا دولت ما کورکورانه از مقررات فنی اروپا پیروی خواهد کرد یا اینکه متوجه خواهد شد که رفاه مردم و اقتصاد پیشرفته از بوم شناسی مهمتر است؟
