فشرده سازی یکی از شاخص های اصلی وضعیت فنی یک موتور دیزلی است. تست فشرده سازی در ایستگاه های خدمات با استفاده از دستگاه های خاص - کمپرسومتر و کمپرسوگراف انجام می شود.
فشرده سازی فشاری است که در هنگام چرخش توسط موتور استارت در سیلندر موتور ایجاد می شود ، زمانی که سیستم تأمین سوخت هنوز به کار نیفتاده است. فشرده سازی یکی از مهمترین شاخص های سلامت موتور است. رتبه بندی فشرده سازی برای موتورهای مختلف در شرایط طبیعی جوی 28-40 اتمسفر است.
بررسی فشرده سازی یک موتور دیزلی شامل تشخیص گروه سیلندر-پیستون است که با یک دستگاه خاص - یک متر فشرده سازی یا یک کمپرسور انجام می شود. این دستگاه شامل یک شیر خاموش است که مانع از آزاد شدن فشار هنگام لنگ زدن میل لنگ می شود.
تفاوت این دو دستگاه در نحوه متفاوت نمایش اطلاعات است. شماره گیر سنج برای این اهداف در کمپرسومتر کار می کند و کمپرسور به شما امکان می دهد داده ها را روی مانیتور کامپیوتر نمایش دهید یا گزارشی از نتایج آزمون را روی کاغذ چاپ کنید.
روش آزمون فشرده سازی
1. اتصالات شیر خاموش کننده سوخت پمپ فشار بالا را جدا کنید.
2. تلگراف پمپ فشار قوی را جدا کنید.
3. یکی از دوشاخه های برقی را بردارید.
4. یک کمپرسور یا یک کمپرسور را به فلنج فیش برق وصل کنید.
5- فشرده سازی را با روشن بودن استارت اندازه گیری کنید. اندازه گیری زمانی کامل تلقی می شود که متغیرهای فشار سنج متوقف شوند.
6. اندازه گیری را تکرار کنید ، دستگاه را در جای شمع بعدی قرار دهید. نتایج هر آزمون را ثبت کنید.
7. شمع ها را دوباره نصب کنید.
8- اتصالات شیر قطع کننده سوخت را دوباره وصل کرده و تلگراف پمپ فشار بالا را روشن کنید.
شرایط آزمون
مقدار فشرده سازی اسمی و مقدار تحمل حد را می توان در اسناد عملیاتی خودرو یافت.
تست فشرده سازی باید با سرعت میل لنگ 200-250 دور در دقیقه انجام شود. وضعیت فیلترهای هوا نیز پیش شرط صحت قرائت های اندازه گیری شده است. یک فیلتر مسدود ممکن است خوانش فشرده سازی را مخدوش کند.
فشرده سازی در آن شرایط دمایی که معمولاً شروع واقعی موتور در آنها انجام می شود ، اندازه گیری می شود. بین دمای محیط و حداقل فشرده سازی که موتور می تواند در آن روشن شود رابطه مستقیمی وجود دارد. این عملکرد را برای یک موتور خاص می توان از یک سری آزمایشات انجام شده در یک محیط کارگاهی بدست آورد.
