هدف از چراغ های جلو اتومبیل روشن سازی جاده ، اطمینان از ایمنی ترافیک در شب و در هوای بد است. کیفیت روشنایی جاده تا حد زیادی بستگی به این دارد که چراغهای جلو روی ماشین نصب شده اند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در انتخاب خود بین متداول ترین چراغهای جلوی هالوژن ، زنون و لامپهای رشته ای ، قبل از هر چیز باید با توجه به زمان صرف شده در رانندگی و مبلغی که مالک خودرو مایل است برای تأمین نور مناسب خودرو پرداخت کند ، راهنمایی شوید.
گام 2
لامپ های رشته ای سنتی به دلیل داشتن نور کم ، کم کم جای خود را به سایر منابع نور می دهند. مقدار زیادی از برق مصرف شده در گرمایش محیط هدر می رود. علاوه بر این ، سیم پیچ تنگستن از مقاومت کافی برخوردار نیست و این باعث می شود لامپ به ضربه و لرزش حساس شود. تبخیر مداوم تنگستن از سیم پیچ رشته ای ، نشستن روی شیشه سرد ، باعث می شود که فلاسک هر چه بیشتر تاریک شود.
مرحله 3
چراغهای جلوی هالوژن اساساً نسخه بهبود یافته لامپهای ساده هستند. تبخیر تنگستن در این چراغ های جلو به حداقل می رسد. این امر امکان افزایش خروجی نور و اطمینان از افزایش دمای رشته را فراهم می آورد. با این حال ، چراغ سیم پیچ هنوز از لرزش نمی ترسد.
مرحله 4
نور لامپ های زنون ، نزدیک به نور روز ، رنگ مایل به آبی دارد. مد "زنون" به چراغهای جلوی هالوژن با یک لامپ که به پرتو نور یک رنگ آبی می بخشد جان بخشید. آنها چندین برابر ارزان تر از "زنون" واقعی هستند. با این حال ، خود را چاپلوس نکنید: این لامپ های "شبه زنون" مربوط به فناوری روشنایی اتومبیل های گران قیمت نیستند. جدا از رنگ غیرمعمول پرتو نور ، لامپهای رنگ شده هیچ یک از مزایای حاصل از استفاده از چراغهای جلو زنون مدرن را به مالک خودرو نمی دهند.
مرحله 5
چراغهای جلو زنون نسبت به چراغهای جلوی هالوژن یک سوم انرژی کمتری مصرف می کنند. در عین حال ، آنها دو برابر بیشتر نور را تأمین می کنند. این چراغ های جلو بسیار بادوام هستند: واقعیت این است که هیچ کویل در لامپ وجود ندارد که بتواند بسوزد. پرتوی زنون توسط قطرات باران پراکنده نمی شود ، باعث بهبود دید در آب و هوای بد و کاهش خطر تصادف می شود. چشم ها از نور چنین لامپ هایی خسته نمی شوند ، زیرا در طیف آن نزدیک به نور طبیعی روز است.
