سنسور ضربه یا سنسور شوک تقریباً در همه سیستم های امنیتی اتومبیل تعبیه شده است. با کمک آن ، تأثیر خارجی بر حمل و نقل ثبت می شود و بلافاصله سیگنال به صاحب ماشین منتقل می شود. سنسورهای اتومبیل ، از نظر فیزیکی متفاوت ، دارای یک الگوریتم عملکرد هستند: در صورت تأثیرات اضافی ، آنها سیگنال دیجیتال یا آنالوگ را به سیستم می فرستند.
در مورد محل نصب سنسور ضربه در اتومبیل چندین دیدگاه کاملاً مخالف وجود دارد.
برخی از کارشناسان توصیه می کنند دستگاه را با استفاده از قطعات بدنه فلزی با پیوستگی محکم و محکم به سطح اتومبیل نصب کنید. سایر مکانیک های اتومبیل این روش را رد می کنند و ادعا می کنند که دامنه نوسان توسط آهن تخلیه می شود و این امر مستقیماً بر عملکرد سنسور تأثیر می گذارد. این دستگاه در برابر تأثیرات خارجی واکنش ضعیفی نشان خواهد داد. اگر حساسیت را در تنظیمات اضافه کنید ، به هر دلیلی هشدار خودرو کار می کند. بعنوان یک گزینه دیگر ، طرفداران این دیدگاه پیشنهاد می کنند سنسورهای شوک را روی مهار سیم کشی نصب کنند و از اتصالات پلاستیکی کابل به عنوان بست استفاده کنند.
با توجه به اینکه این مکان مناسب ترین مکان در آن است ، در برخی از گاراژها سنسورهای شوک در مرکز داخلی اتومبیل نصب می شوند. واقع در وسط خودرو ، سنسور می تواند حساسیت یکسانی به تأثیرات خارجی بر روی هر قسمت از بدن داشته باشد. نکته اصلی اتصال خوب دستگاه است تا زنگ هشدار نادرست ارسال نکند.
اخیراً سنسورهای شوک روی صفحه اصلی دزدگیر نصب شده اند. بدون شک ، چنین راه حلی از نظر اقتصادی سودآور است ، اما در این مکان عملکرد سنسور بسیار ضعیف است ، زیرا یافتن مکانی برای نصب چنین وسیله ای در اتومبیل غیرممکن است: دستیابی آن برای هواپیماربایان دشوار است و در عین حال حساسیت مطلوب به تأثیرات خارجی را فراهم می کند.
بنابراین ، محل نصب سنسور باید با دقت و پایداری پاسخ دستگاه به تأثیرات خارجی و همچنین عدم وجود هشدارهای دروغین با تأثیر ناچیز یا اضافی ، به عنوان مثال ، با صداهای بلند یا طوفان های باد و غیره تعیین شود..
