در تاریخ 9 مه 2012 در اندونزی در حین یک پرواز نمایشی جدیدترین هواپیمای روسی سوخو سوپرجت 100 را سقوط کرد. 45 مسافر از 5 کشور جهان از جمله 8 روس بودند. هیچ بازمانده ای پیدا نشد.
هواپیمای منطقه ای روسی نسل جدید Superjet 100 یک تور نمایشی در کشورهای آسیایی انجام داد. وی از قزاقستان ، پاکستان ، برمه بازدید کرد و مجبور شد از لائوس و ویتنام نیز بازدید کند. در تاریخ 9 مه ، هواپیما وارد جاکارتا شد.
پروازهای نمایشی از فرودگاه حکیم پرداناکوسوما پایتخت انجام شد. اولی نیم ساعت طول کشید و خوب پیش رفت. روز دوم که در همان روز برگزار شد ، در هوای آفتابی آغاز شد. با این حال ، هواپیما پس از عبور از رشته کوه ، در نوار باران و مه قرار گرفت. 20 دقیقه پس از شروع پرواز ، خدمه از کنترل کننده اجازه ترخیص داشتند. هواپیما در ارتفاع 3 هزار متری پرواز کرد ، و ظاهراً خدمه سعی کردند ابرهای کومولوس قدرتمند را از زیر دور کنند ، مرز فوقانی آن در آن روز در ارتفاع 11 ، 1 هزار متری قرار داشت. ناوشکن از صفحات رادار 8 ثانیه پس از دریافت مجوز برای کاهش به 1 ، 8 هزار متر.
صبح روز بعد ، لاشه هواپیمای گمشده در دامنه غربی کوه سالاک پیدا شد. طبق شهادت امدادگران ، موقعیت آنها در یک سطح تقریبا عمودی نشان می دهد که آستر صاف افتاده است ، یعنی در آخرین لحظه ، خلبان سعی داشت به شدت صعود کند تا هواپیما را از برخورد دور کند.
کارشناسان اندونزیایی معتقدند که علت سقوط هواپیما خطای خدمه بوده است. به گفته آنها ، هواپیما قرار بود بعداً در منطقه ساحل پنگاداران فرود بیاید ، زیرا حداقل ارتفاع پرواز مجاز در این منطقه 3 ، 3 هزار متر است.
در 11 ماه مه ، متخصصان هواپیمایی روسیه در مرکز آموزش پرسنل هوایی آخرین پرواز هواپیمای SSJ-100 را بر روی یک شبیه ساز ویژه شبیه سازی کردند. آنها همچنین نتیجه گرفتند که خطای خدمه علت فاجعه است. یک سیستم امنیتی روی آن نصب شده است. همه سیگنالها کپی می شوند. در صورت بروز مانع ، پیامی بر روی نمایشگر مرکزی نمایش داده می شود و خبر دهنده صوتی فعال می شود. به راحتی نمی توان سیگنال سیستم هشدار را متوجه شد. کارشناسان اطمینان دارند که این تقصیر کنترل کننده نیست ، زیرا آنها فقط میزان ارتفاع و نزول را می دهند. ارتفاع برجسته باید در BPMR آستر گنجانده شود. آزمایش انجام شده غیررسمی است ، شرکت کنندگان فقط سعی کردند علت فاجعه را برای خود روشن کنند.
ولادیمیر گراسیموف ، متخصص ایمنی پرواز ، با در نظر گرفتن حقایق موجود در حال حاضر ، همچنین معتقد است که خدمه استانداردهای ایمنی موجود برای پروازها در مناطق کوهستانی را نقض کرده اند. از آنجا که این یک پرواز کنترل شده بود و خدمه گزارش دهنده خرابی نبودند ، بنابراین این یک مشکل فنی نیست ، بلکه یک خطای خلبان است.
با وجود این ، آناتولی کنیشوف ، قهرمان خلبان آزمایشی ، دیدگاه دیگری دارد. او می گوید که SSJ-100 توسط خدمه بسیار با تجربه ای به پرواز درآمده است. و شرایط زمین و هوا باید نه تنها توسط خلبانان ، بلکه توسط خدمات زمینی نیز مورد توجه قرار گیرد. اگر هواپیما به یاتاقانهای شدید برسد ، کنترل کننده موظف است به خدمه هشدار دهد تا فرصت ترک مسیر و حتی بیشتر از آن ، پایین آمدن را ندهد. علاوه بر این ، کارشناس معتقد است که تخلیه صاعقه می تواند منجر به خرابی سیستم امنیتی شود. در نتیجه ، ممکن است که خدمه اطلاعات کاملی در مورد مکان خود و آنچه در پیش است نداشته باشند.
تا به امروز ، هر دو ضبط کننده پرواز پیدا شده است. رمزگشایی آنها توسط متخصصان آزمایشگاه جاکارتا و با همکاری کارشناسان روسی انجام خواهد شد. این احتمال وجود دارد که پس از اتمام کار ، آنها بتوانند دلیل دقیق سقوط SSJ-100 را نام ببرند. اما تاکنون انجام این کار غیرممکن است.
