اگر تا به حال با وسایل نقلیه سر و کار داشته اید ، احتمالاً با کمک فنرهایی نیز روبرو شده اید. کمک فنر وسیله ای است که برای جبران بی نظمی در جاده و تشکیل سواری روان از وسیله نقلیه طراحی شده است. برای پیکربندی و نگهداری صحیح این واحد ، باید طراحی آن را بدانید.
ساختار کمک فنر کاملاً ساده است ، اما برای درک ساختار ، لازم است حداقل یکی از این دستگاه ها را جدا کنید. همه وسایل نقلیه تقریباً از طراحی کمک فنر یکسانی استفاده می کنند که فقط در بدنه با یکدیگر تفاوت دارند. اصل کار همان است. بنابراین ، هنگامی که یک کمک فنر دوچرخه را جدا کنید ، یاد خواهید گرفت که چگونه در سایر دستگاه های مشابه حرکت کنید.
غالباً ، به اشتباه ، فنرهای معمولی را کمک فنر می نامند. تفاوتی که در اینجا وجود دارد این است که کمک فنر لزوماً دارای یک میراگر است و نه تنها شوک را به چرخ جذب می کند ، بلکه بازگشت صاف به نقطه شروع را نیز فراهم می کند.
کمک فنرها متفاوت است. غالباً از ساختارهای هوا یا روغن استفاده می شود. اما عمدتا ، آنها از ترکیبی از این دو فناوری در یک دستگاه استفاده می کنند.
کمک فنر متشکل از یک بدنه ، یک میله با پیستون ، یک حمام روغن ، یک فنر و یک محفظه هوا (گاز) است. میله پیستون در محفظه آزادانه حرکت می کند. پیستون با هر حرکت کمک فنر روغن را در حمام روغن فشرده می کند. روغن غیر قابل تراکم است و در امتداد کانالهای داخلی کمک فنر شروع به حرکت می کند. ساقه شامل دریچه هایی با دریچه است. این کانال ها و دریچه ها به شما امکان می دهند تا میزان جریان روغن را از یک محفظه به محفظه دیگر تنظیم کنید. بر این اساس ، هنگامی که روغن جریان می یابد ، میله کمک فنر بدون حرکت تند و سریع یا برگشت ناگهانی حرکت می کند.
علاوه بر این ، یک محفظه گاز در کمک فنر نصب شده است. هوای این محفظه توسط روغن فشرده می شود و این باعث می شود که کمک فنر حتی نرمتر شود.
