شاه پین واحدی است که برای حرکت دادن فرمان اتومبیل در محدودیت های تعیین شده توسط مکانیزم فرمان طراحی شده است. محور بر اساس لولای کروی شکل گرفته است.
به معنای مدرن ، محور یک عنصر ساختاری از مکانیسم چرخش چرخ است ، که برای آزادی درجات لازم طراحی شده است. این مفهوم سازوکارهای طراحی متفاوت را متحد می کند ، که توسط یک هدف مشترک متحد شده است. به یک شکل یا شکل دیگر ، شاه سلطان بخشی از تقریبا تمام وسایل نقلیه چرخ دار است.
توسعه طراحی محورها
در ابتدا ، محوری میله ای بود که محور محوری مشترک جفت چرخهای جلو کالسکه اسب بر روی آن ثابت می شد. هنگام ظهور اولین اتومبیل ها ، محور به عنوان یک محور محوری منفرد شناخته می شد ، چرخ با استفاده از یک جفت یاتاقان غلتکی بر روی آن سوار می شد.
از اواسط قرن 20 ، طراحی سنتی مکانیسم محوری چرخش چرخ های ماشین با لولاهای کروی و نیم کره جایگزین شده است. این راه حل امکان ساده سازی محوری را فراهم می کند ، اجازه می دهد ، به دلیل وجود یک عنصر ، هم چرخ چرخ و هم چرخش آن اطمینان حاصل شود. چرخ مطابق با سیگنال کنترل راننده از طریق چرخ دنده فرمان می چرخد.
کاربرد در اتومبیل های مدرن
لولاهای کروی مدرن قطعات محوری باعث افزایش قابلیت اطمینان و توانایی کار برای مدت طولانی در حالت فشرده و بدون روغن کاری متوسط می شوند. محورهای این طرح به عنوان عناصر تعلیق وسایل نقلیه آفرود و ظرفیت حمل به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. از آنها در چرخ دنده های کشنده در کامیون ها ، وانت و قطعات وسایل نقلیه آفرود استفاده می شود. عملکرد رانندگی وسیله نقلیه به ویژگی های پادشاه مانند زاویه پیچ و رول بستگی دارد.
هنگامی که واکنش واضحی در جفت محوری ظاهر می شود ، واحد نیاز به تعویض دارد. علت سایش می تواند رانندگی در جاده هایی با سطوح بی کیفیت یا آسیب دیده ، کمبود یا نشت مواد روان کننده ، عدم تعادل چرخ ها باشد. پین کینگ جایگزین به عنوان یک واحد مونتاژ جداگانه ارائه می شود که طراحی آن برای هر وسیله نقلیه منفرد است. گریس در حفره تماس سنجاق قرار می گیرد.
در اتومبیل های با طرح های جدید ، از سیستم تعلیق از نوع MacPherson استفاده می شود که در طراحی آن به دلیل تحرک کمک فنر ، چرخ ها قادر به انجام حرکات محوری هستند. در این حالت ، محور را محور خیالی چرخ می نامند که با توجه به سیگنال کنترل راننده به دور آن می چرخد.
